.: රෝද තුනේ කතන්දරේ

එකම සමාජ මට්ටමේ , එකම අධ්‍යපන මට්ටමේ පිරිසෙන්ම එකම රැකියාවේ නියැලෙන පිරිස් අතර යම් යම් උප සංස්කෘතීන් ඇති වීම සුලභ ය. ශ්‍රී ලංකාව තුළ ජනප්‍රිය උප සංසකෘතීන් බොහෝමයක් ඇත. මේ අතරින් විශ්වවිද්‍යාල උප සංස්කෘතිය , නිදහස් වෙළඳ කලාප ආශ්‍රිත උප සංස්කෘතිය , කාර්යාල ගමනාගමන සේවා ආශ්‍රිත උප සංස්කෘතිය ,පොදු වෙළඳපොළ ආශ්‍රිත උප සංස්කෘතිය , පොදු බස් සේවක උප සංස්කෘතිය වැනි බොහෝමයක් උප සංස්කෘතීන් පවතී.

ඒ අතර මෑත කාලීනව ඉතා වේගයෙන් ප්‍රචලිත වූ උප සංස්කෘතියක් වන්නේ ත්‍රී රෝදරථ ආශ්‍රිත උප සජස්කෘතිය යි. එමෙන්න ත්‍රි රෝදරථ කියූ සැනින්ම සමාජය තුළ මතකයට නැගෙන්නේ සුදු චිත්‍රයක් වම් නොවේ. අවිචාරවත් රථ ධාවනය සමග මුසු වූ නොපහත් හැඟම් රැසක් මේ වචනය හා මතකයට නැගෙයි. මේ වන විට බොහෝ මධ්‍යම පාන්තික පවුල්වල “පවුලේ වාහානය” බවට පත් වන්නට ත්‍රී රෝද රථය සමත් වී ඇත.

ත්‍රී රෝදරථය වටා සැදුණු උප සංස්කෘතියේ විශේෂ ලක්ෂණ පිළිබඳව ද සමාජයේ බොහෝ සෙයින් කතා බහට ලක් වේ. ත්‍රී රෝදරථයේ පිටුපස කුමක් හෝ වැකියක් ලියා තැබීම ත්‍රී වීල් සංස්කෘතියේ අනිවාර්ය අංගයක් වී ඇත. මෙම වැකකිවලින් බොහෝ විට නිරූපණය වන්නේ සමාජයේ බොහෝ අවස්ථාවල අපේ කතා බහට ප්‍රසිද්ධියේ ලක් නොවන කතිකාවන් ය. මුල් කාලයේ ත්‍රී රෝදරථවල යොදන්නේ තමන්ගේ නම යි. මෙලෙස යෙදූ නමට පසු කලෙක සමන් වෙනුවට සමන් මල්ලී වැනි කොටසක් නමට එකතු වේ. එලෙසට චූටි පුතා , සුදු පුතා , චණ්ඩි මල්ල , පාල අයියා ලෙස යෙදීම සිදු විය. මේ අතරතුර තමන්ගේ පෙම්වතියට , බිරිඳට ඇති ආදරය නිසා ඇතැම් අය සුදු මැණිකේ , රේණු , රසාංජලී ආදී තෙෂ ත්‍රී රෝදරථයේ නම යෙදී ය.

තවත් සමහරුන් තමන්ගේ දරුවන්ට ඇති ආදරය නිසා සුදු පුතා , හැඩකාරී දුව සමන්මලී වැනි යෙදුම් ද යෙදනු ලැබීය. මුල් කාලයේ දී මෙලෙස නම් පමණක් වෙනස් කළ අතර පසු කලෙක කුඩා වැකි ත්‍රී රෝදරථ පිටුපස වැදිණි. මුලින්ම ලිය වුණේ අතහිත - මහජන බැංකුව වැනි වැකකි ය. නමුත් සමහරුන් ට අතහිත ලැබුණේ නැන්දම්මාගෙන් නැතිනම් අම්මාගෙන් හෝ තාත්තාන් නැතිනම් ඥාතියෙකුගෙනි. එවිට මෙම වැකිය අතහිත අම්මාගෙන් හොඳ හිත තාත්තාගෙන් ලෙස වෙනස් විය.

පසු කලෙක මෙය වෙස් වුණේ ගීතවල පද ත්‍රී රෝද පිටු පස ගැසීමත් සමග ය. මුලින්ම එන්නේ මව් ගුණ ගීත ය. කලා වැවේ නිල් දියවර අපෙ අම්මා ආදී වශයෙන් පටන් ගත් ගීත කලින් කලට ජනප්‍රිය වන ගීත සමග වෙස් වන්නට පටන් ගැනිණි. සුදු මුහුණයි හුරතලයයි හරි අවදානම් වැනී ගීත කොට එලෙස සටහන් වුණි.

කලින් කලට වෙනස් වන මෙම ගීත පසුව පද වෙනස් කොට වෙනස් ආකාරයට සටහන් කිරීමේ කලාවක් ද දක්නට ලැබිණි. ඒ සුදු කකුලයි කොට ගවුමයි හරි අවදානම් ආදී ලෙසිණි. ඒ අතර ජීවන අත්දැකීම් , ආප්තෝපදේශ , අවවාද ආදී නොයෙක් වැකි ද එකතු විය. මේ වන විට ත්‍රී රෝදරථවල පිට කොන්දේ තිබෙන්නේ ඉංග්‍රීසි රුවන් වැකි ය.

ආදරය සහ යුවතියන් , කාන්තාවන් දෙස සමාජයේ බොහෝ පිරිස් කලා කිරීමට උත්සුක වුව ද ප්‍රසිද්ධියේ එසේ කිීරීමට පෙළඹෙන්නේ නැත. ත්‍රී රෝදරථවල ලියා ඇති මෙම වදන්වලින් ඇත්තෙන් ම උපහාසයට ලක් කරන්නේ කාන්තාවන් හෝ ප්‍රේමයට වඩා , මේ අදහස් දරන නමුත් පිටතට සාධු මුහුණ අපේ ම සමහරුන් දැයි කියා විටෙක සිතේ. සමාජය බොහෝ විෂම බවත් , ඇති නැති පරතරය , පන්ති භේදය වැනි සියල්ල ම ඔවුන් අවබෝධ කරගෙන සිටින බව සරලව ම කියා සිටින්නේ මෙලෙස යි.

■ හබලක් නැති අපට ලොකු ටෝක් මොකට ද?

■ අපි බොක්කෙන් අපිට බෙලෙක්කෙන්

■ අපේම නයි අපිව ම කයි

■ ගුල්ලා චණ්ඩියා වන්නේ බාල ලෑල්ලේදී පමණ යි

■ රුසියාවට වඩා ලොකුයි ඉරිසියාව

■ සැපේ දී ළඟ ඉන්න මාමා ට වඩා දුකේ දී ළඟ ඉන්න මීමා හොඳයි

නමුත් මේ කිසිවකින් නොසැලෙන බව මෙලෙස කියයි.

“මම ළඳේ නම් ළිඳ මගේ ව ම්කාටවත් ඇයි වේදනා”

කෙසේ වුව ද අවසානයේ සියල්ල තීරණය වන්නේ මුදල මත , ආර්ථිකය මත ය. තමන් මේ රැකියාව කරන්නේ හුදෙක් විනෝදාස්වාදය නිසා පමණක් නොව ජීවත් වීම සඳහා තම සිහිනය සැබෑ කර ගකන්න ට උත්හාස කිරීම උදෙසා බව ඔවුන් කියන්නේ මෙලෙස යි.

■ රෝද තුනක් උඩ හීන ගොඩක් ඇත

■ කරුමේ ඩබල් පින සිංගල්

■ රුපියල් සත නිසා ද අපිට මේ දුක

දුටු සැනින් උපහාසය උපදවන බවක් දක්නට ලැබීම මෙම වැකිවල විශේෂත්වයකි. එබැවින් දුටු සැනින් අප මෙම වැකිවලට සිනහ වුව ද ඔවුන්ගේ ජීවිත කතාවලට සම්බන්ධයක් මෙම වැකි හා ඇත. ඔවුන්ගේ ජීවිත යථාව මෙම වැකකිවල සැග වී තිබේ.